میفهمم چی میگید. با این دنیایی که هر روز رنگ و لعاب و وسوسههاش بیشتر میشه واقعا غافل نشدن سخته اما راهش همینه. چه این که من با فکر کردن به این نتیجه برسم و چه این که خدایی نکرده با تجربه کردن.
یک مقدار معنویات رو تو زندگی تون بیشتر کنید. مناجات و مکالمات تون رو با خدا و اهل بیت بیشتر کنید. مخصوصا در جمعهای خوب بیشتر باشید و از جمعهای غافلانه و بد دوری کنید. اگر لازمه از جمعهای فامیلی و دوستانه و ... این چنینی دوری کنید. حتی صلهی رحم اگر ارحام تون اهل غفلت و معصیت باشند بر گردن شما نیست. بلکه برعکس گاهی واجبه از این جمعها اجتناب کرد.
برای من پای منبر یک عالم وارسته اخلاق و در جمع مومنانه شون بودن خیلی کمک بوده. خیلی اوقات یک نماز پشت سر این عالم خوندن دنیام رو عوض کرده. تو مجالس ذکر و اخلاق شرکت کنید هم تذکرش و هم معنویتش و هم جمع مومنانه شانشاءالله کمک تون میکنه.
یاد این آیه افتادم 28 سوره کهف
زمانهی سختی هست و نگه داشتن ایمان کار سختیه باید برای حفظ خودمون وقت بگذاریم. فرقی هم نداره برای همه سخته و هر کس ممکنه به نوعی دچار لغزش و غفلت بشه. این حرفها رو هم هیچ وقت نگید. نفس اگر ذلیل و پست بشه انسان رو پی هر کاری میکشونه. اما انسانی که برای خودش و نفسش عزت قائل بود خودش رو از پستی و رذائل حفظ میکنه.